امام جعفر صادق (علیه السلام): لاَ بُدَّ مِنْ قَتْلِ غُلاَمٍ بِالْمَدِينَةِ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ أَ وَ لَيْسَ اَلَّذِي يَقْتُلُهُ جَيْشُ اَلسُّفْيَانِيِّ قَالَ لاَ وَ لَكِنْ يَقْتُلُهُ جَيْشُ بَنِي فُلاَنٍ يَخْرُجُ حَتَّى يَدْخُلَ اَلْمَدِينَةَ وَ لاَ يَدْرِي اَلنَّاسُ فِي أَيِّ شَيْءٍ دَخَلَ فَيَأْخُذُ اَلْغُلاَمَ فَيَقْتُلُهُ فَإِذَا قَتَلَهُ بَغْياً وَ عُدْوَاناً وَ ظُلْماً لَمْ يُمْهِلُهُمُ اَللَّهُ فَعِنْدَ ذَلِكَ يُتَوَقَّعُ اَلْفَرَجُ.
گریزی نیست از این که کودکی در مدینه به شهادت برسد. عرض کردم فدایتان شوم، آیا لشکر سفیانی اعزامی به حجاز او را خواهد کشت؟ فرمودند: خیر. بلکه نظامیان خاندان بنی فلان او را به قتل خواهند رساند. آنان وارد مدینه خواهند شد و او را بدون اینکه جرمی مرتکب شده باشد، به شهادت میرسانند. در این موقع منتظر فرج و ظهور امام محمد المهدی (عج) باشید. " الغيبة (للنعمانی)، ج 1، ص 166"